2010, ഓഗസ്റ്റ് 19, വ്യാഴാഴ്‌ച


കവിത

പൂക്കളം തീര്‍ക്കുന്നു പൊന്നുണ്ണി
പൂമുഖത്തെത്തി പൊന്നോണം
കാണാത്ത ദൂരത്തിരുന്നച്ചനീക്കാഴ്ച
കാണുകയാണിന്നു മാനസത്തില്‍

പുത്തനുടുപ്പും കളിക്കോപ്പുമായച്ച-
നെത്തുമെന്നമ്മ ചൊല്ലുംബോള്‍
പുഞ്ചിരി തൂകി നീ യോടുംബോള്‍ കാണാതെ
കണ്ണീര്‍ തുടക്കുന്നു നിന്നമ്മ.

പാതവക്കത്തേക്കു നോക്കിയിരിക്കുന്നു
പാതി നിറഞ്ഞ മിഴികളുമായ്
പാതിരാരാവും കടന്നുപോയ് പൊന്നുണ്ണി
പാതിയുറക്കമായ് നിന്‍ മടിയില്‍

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ